December 26, 2010

4 όμορφα video


Ο νομπελίστας φιλόσοφος - μαθηματικός Bertrand Russel εξηγεί γιατί δεν "πιστεύει" σε κάποια υπερκόσμια συμπαντική οντότητα ή .. θεό (video στα αγγλικά χωρίς υπότιτλους)



2 θαυμάσια video του βιολόγου Richard Dawkins, πρώην καθηγητή στο παν/μιο Οξφόρδης

1) Επιστήμη και πίστη (με ελληνικούς υπότιτλους)




2) Κι' αν κάνεις λάθος ?? (ερώτηση απο αμερικανίδα φοιτήτρια στον καθηγητή Dawkins)




Εκπληκτικό τρίλεπτο του νομπελίστα Φυσικής Steven Weinberg  (στο τέλος μίας καταπληκτικής συνέντευξής του στο BBC)



ΥΓ: Ας μη ξεχνάμε ότι όλοι μας είμαστε άθεοι για τους περισσότερους απο τους θεούς, στους οποίους πίστεψαν οι κοινωνίες που έχουν υπάρξει στον πλανήτη μας. Απλά μερικοί διαγράφουμε ένα Θεό παραπάνω (R. Dawkins)


:)

December 21, 2010

Alone is OK !




Yπάρχουν αναρίθμητοι τρόποι για να περνάμε υπέροχα  .. παρέα μόνο με τον εαυτό μας.  Tι  κι' αν δείχνουμε ιδιόρρυθμοι?  Το βρίσκω θαυμάσιο να έχει κανείς .. "ίδιο" ρυθμό, προσπερνώντας την γνώμη,  την πραγματικότητα, αλλά  και τις συνήθειες των άλλων .. και γιατί όχι .. των πολλών !

Το παρακάτω video τα λέει  .. σχεδόν όλα, μόλις σε 4:34 λεπτά.  Απολαύστε το !



Ένας επιπλέον εξαίσιος τρόπος για να περνάμε ονειρικά .. μόνοι μας, είναι η εκλεκτή συν + κίνηση απο την κάθε μορφή τέχνης .. ένα παράδειγμα, είναι βέβαια η  ποίηση της μαγικής τριάδας των Εγγονόπουλου, Εμπειρίκου και Καβάφη. Ακολουθεί ένα λατρεμένο δείγμα.

Σονέττο μάλλον απαισιόδοξο (Ν. Εγγονόπουλος)

Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου
να διέκρινε άραγε των ροδόδενδρων την αρμονία ?
όχι -όχι- μιά απέραντη ηθικολογία
δεν θα βοηθήση να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο

να ελπίζης -να ελπίζεις πάντα- πώς ανάμεσα εις τους
ανθρώπους
-που τους ρημάζει η τρομερή "ευκολία"-
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους

που τους διέπει καλωσύνη -πόθος ευγένειας- ηρεμία

ίσως όχι πολλές -ίσως νάσ' άτυχος: καμία-
τότε εσύ προσπάθησε να γενής καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να ερθή κάποια σχετική ισορροπία

άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζωνται πως κάνουν κάτι
σύ σκέψου -τώρα πιά- με τι γλυκειά γαλήνη
προσμένεις νάρθ' η ώρα να ξαπλώσης στο παρήγορο του
θάνατου κρεββάτι.


















ΥΓ: Νομίζω ότι επιβάλεται το κλικάρισμα στις 2 εικόνες και στα 4 links !

:)

December 12, 2010

Διαχρονικές παρθένες ?




Είναι διαχρονικά αποδεδειγμένο ότι δεν  είναι... καλό για το βιογραφικό του κάθε επίδοξου προφήτη, αν η μητέρα του  δεν είναι... παρθένα !  Υπάρχει ένας ενδιαφέρων κατάλογος που το επιβεβαιώνει, στο παρακάτω video του υπέροχου Chris Hitchens !



Κάποτε στο μέλλον ίσως σταματήσει αυτή η χυδαία πλύση εγκεφάλου στα ανίκανα να αντιδράσουν μικρά παιδάκια από:  ρασοφόρους, γονείς, δασκάλους, διάφορες φριχτές ηλικιωμένες... παρθένες, ΜΜΕ και γενικά από όσους δεν τους προβληματίζουν τα  κάθε λογής αφελή και παιδαριώδη θεϊστικά παραμυθάκια που υποτιμούν κατάφωρα την ανθρώπινη νοημοσύνη.

Αφιερώνω αυτό το σύντομο post σε όσους αισθάνονται ότι οι κάθε λογής αυθαίρετες, ανθρωπογενείς και εντελώς απίθανες δήθεν "εξ αποκαλύψεως αλήθειες" προσβάλουν την νοημοσύνη τους. Επιπλέον, τους χαρίζω την παρακάτω υπέροχη ρήση του David Hume (1711 - 1776), για την υποτιθέμενη παρθενογένεση του... Ιησού:

"Τι είναι πιό πιθανό ? Να έχει ανατραπεί όλη η φυσική τάξη ή να είπε ψέματα μια ζωηρή Εβραία ?" 




















Max Ernst - The Blessed Virgin Chastises the Infant Jesus Before Three Witnesses: André Breton, Paul Éluard, and the Painter, 1926, Oil on canvas 77 3/16 x 51 3/16 (196 x 130 cm) Museum Ludwig, Köln

YΓ: Γιατί όχι ένα click στις 2 εικόνες και στους 4 συνδέσμους της ανάρτησης ?

:)

December 8, 2010

Flying high !




Το άγχος και οι φοβίες είναι μέρος της ζωής μας, είτε το θέλουμε είτε όχι. Θυμάμαι όταν ήμουν μαθητής του Δημοτικού, στην διάρκεια των 3μηνων καλοκαιρινών διακοπών στην  Κέα, φοβόμουν να διασχίσω μόνος μου τα βράδια την σκοτεινή παραλία του Γιαλισκαριού,  δίπλα σε ένα μικρό αλσύλιο με αλμυρίκια. Αργότερα κατάλαβα ότι αυτό το είδος άγχους δεν ήταν καθόλου χρήσιμο και το ξεπέρασα εντελώς στις  αρχές Γυμνασίου, όταν άρχισα να εντοπίζω τις πηγές/αιτίες των διάφορων ήχων που μου προκαλούσαν ανησυχία ...  πχ κάποιο πουλί μες τα κλαδιά των δέντρων ή κάποια νυφίτσα που έτρεχε να κρυφτεί κλπ.

Σε αντιδιαστολή με το άγχος που δεν είναι χρήσιμο και δύσκολα το αποφεύγουμε (όπως πχ ένα  ... μποτιλιάρισμα στην Κηφισίας) υπάρχει  και το εποικοδομητικό άγχος, που σε μικρή ένταση όχι μόνο δεν σε παραλύει, αλλά αντίθετα είναι χρήσιμο, όπως πχ εκείνο πριν απο κάποιο διαγωνισμό, test ή συνέντευξη, το οποίο μας κάνει πιο προσεκτικούς και μας υποχρεώνει να κινητοποιήσουμε το μέγιστο του δυναμικού μας.  Αλλά για πολλούς συνανθρώπους μας τα πράγματα μπορεί να γίνουν ξαφνικά πολύ σοβαρά, όπως προκύπτει απο το παρακάτω φαινομενικά αστείο περιστατικό που συνέβη πριν απο πολλά χρόνια, όταν αναπάντεχα δέχτηκα ένα παράξενο τηλεφώνημα απο έναν ομότεχνο συνάδελφο:  "Σταύρο θέλω την βοήθειά σου .. είμαι στον ισθμό της Κορίνθου .. έχω παρκάρει το αυτοκίνητό μου .. έχω κρίση πανικού .. δεν μπορώ να περάσω απέναντι .. με έπιασε ξαφνική φοβία για το ύψος, δεν ξέρω τι να κάνω .. δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανένα .. θέλω τη βοήθειά σου, να με περάσεις απέναντι! Ποιό ήταν το αποτέλεσμα ? Πήγα στον ισθμό (ολόκληρο ταξίδι απο την Αθήνα!) και οδηγώντας το αυτοκίνητό μου τον πέρασα απέναντι .. ήταν  κατακίτρινος, κάθιδρος, πανικοβλημένος και είχε κλείσει τα μάτια του την στιγμή που διέσχιζα απο ψηλά το φημισμένο Κορινθιακό κανάλι ! Το περίεργο ήταν ότι είχε περάσει μόνος του τον ισθμό κάτι ώρες πριν  χωρίς κανένα πρόβλημα. Εξ' όσων γνωρίζω δεν είχε ξανά παρόμοια δυσάρεστη εμπειρία.

Πάντα θυμόμουν αυτό το συμβάν και το θεωρούσα διασκεδαστικό, χωρίς ποτέ να μου περνάει απο το μυαλό ότι κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα .. ακόμη και σε μένα τον θρασύτατο, που είχα μάλιστα την εμπειρία της πτώσης μέ αλεξίπτωτο απο τα φοιτητικά μου χρόνια !  Και όμως .. πριν απο 13 χρόνια περίπου είχα ανέβει στην οροφή  (επίπεδη πλατφόρμα) ενός γεμιστηρίου βυτιοφόρων, 15 μέτρα επάνω απο το έδαφος,  χρησιμοποιώντας μία ειδική, 20μετρη πτυσσόμενη σκάλα, επειδή δεν υπήρχε άλλος τρόπος πρόσβασης. Στην άνοδο όλα πήγαν τέλεια.  Μαζί με τον εργολάβο που με συνόδευε, κάναμε την επιθεώρηση στις ηλεκτροβάνες της οροφής. Είχα ρίξει και μιά ματιά στο έδαφος έχοντας μάλιστα αστειευτεί  για το ύψος, λέγοντας ότι είναι ανάλογο 5όροφης πολυκατοικίας ! Φαινομενικά  κανένα πρόβλημα. Στην κάθοδο όμως συνέβη το εξής απρόσμενο. Πρώτος ξεκίνησε ο εργολάβος και ακολούθησα αμέσως μετά. Ενώ είχα κατέβει 2 μ περίπου, εντελώς ξαφνικά πάγωσα .. δεν μπορούσα να κινηθώ ούτε  κάτω ούτε πάνω! Ιδρώτας παντού ..  ταχυπαλμία .. πλήρης ακινησία .. δεν τολμούσα καν να κοιτάξω το έδαφος ! Ευτυχώς ο εργολάβος  ήταν έμπειρος (25 χρόνια μεγαλύτερος) και με διαβεβαίωνε ότι έχει δει να συμβαίνει σε πολλούς, ακόμα και στον ίδιο .. και να μην ανησυχώ!  Δυστυχώς οι διαβεβαιώσεις όχι μόνο δεν με καθησύχασαν, αλλά είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα. Μου πέρναγαν ανόητες σκέψεις απο το μυαλό, όπως πχ τι θα γινόταν αν έχανα ξαφνικά τις αισθήσεις μου και άλλα φαιδρά. Με τα πολλά κατέβηκα την σκάλα σε 20 λεπτά της ώρας, ενώ την είχα ανέβει σε λιγότερο απο ένα λεπτό !  Τέλος καλό .. όλα καλά.

Τα προηγούμενα διασκεδαστικά (?) περιστατικά μου έφεραν στο μυαλό κάτι πραγματικά αστείο. Σαν μεταπτυχιακός φοιτητής έγινα μέλος του πανεπιστημιακού Parachuting Club. Στην αρχή των μαθημάτων και των επίγειων προπονήσεων που διήρκεσαν  2 εβδομάδες, μάθαμε ότι εκτός απο το κύριο αλεξίπτωτο θα είχαμε γύρω απο την μέση μας ένα "μπροστινό" σάκο σαν sleeping bag, o οποίος ήταν το λεγόμενο εφεδρικό αλεξίπτωτο που θα έπρεπε να ενεργοποιήσουμε αν δεν άνοιγε το κύριο αλεξίπτωτο!


Ο εκπαιδευτής ήταν ένας πανύψηλος 40χρονος, περίεργος τύπος με μούσι που θύμιζε τον ... Ρασπούτιν. Μας συστήθηκε ως God ... Έτσι ήθελε να τον αποκαλούμε ... Θα μας έλεγε το όνομά του ΜΕΤΑ την πρώτη πτώση μας, ενώ στα πλαίσια μιας "άτυπης" παράδοσης θα έπρεπε όλοι μας να τον κεράσουμε ουϊσκι !

Κάποια στιγμή τον ρώτησα τι θα κάνουμε αν ΔΕΝ ανοίξει το κύριο αλεξίπτωτο. Μας είπε ότι οφείλουμε να τραβήξουμε την "ασφάλεια" του εφεδρικού σάκου, να  τον ψαχουλέψουμε, να αρπάξουμε το ύφασμα και να το πετάξουμε με δύναμη μπροστά μας. Αυτή θα έπρεπε να είναι η αντίδρασή μας κατά την διάρκεια μιας "ανεπιθύμητης" ελεύθερης πτώσης ... με οριακή ταχύτητα ~ 200 ως 250 km/hr !

Τον ρώτησα: "Πες ότι σαν αρχάριοι έχουμε την ψυχραιμία να τα κάνουμε όλα αυτά ... Αν δεν ανοίξει?"

"Το κάνετε όσες φορές χρειαστεί", μου απάντησε. "Πέφτοντας, μαζεύετε γρήγορα το ύφασμα και το ... ξαναπετάτε με δύναμη!"

"Are you serious man ? Κι' αν παρ' όλα αυτά ... ΔΕΝ ανοίξει το εφεδρικό, τι κάνουμε?", τον ξαναρώτησα.

Θυμάμαι ακριβώς την απάντησή του: "In that case, you open your legs, you look between them, and you ... kiss your ass goodbye !"


ΥΓ: Οι 3 εικόνες και το 1 link κάτι ... κρύβουν !!

:)


December 2, 2010

Επικίνδυνη Γνώση


Το σημερινό θέμα υποπτεύομαι ότι μάλλον ενδιαφέρει ελάχιστους, κι' ας θίγει ορισμένα απο τα πιό σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την αληθινή φύση της πραγματικότητας.  Στο παρακάτω ντοκουμέντο του BBC — μεταξύ άλλων — σχολιάζουν και οι περίφημοι Greg Chaitin και Roger Penrose, οι τελευταίοι απο μιά μεγάλη σειρά  στοχαστών που έχουν ασχοληθεί με το ακανθώδες ζήτημα: υπάρχουν πράγματα που τα μαθηματικά, αλλά και το ανθρώπινο μυαλό, δεν θα μπορέσουν ποτέ να προσεγγίσουν ?

Δείτε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την βιντεοσειρά στον σύνδεσμο δεξιά ==> BBC4 - Dangerous knowledge

Πρόκειται γιά ένα μοναδικό τηλεοπτικό ντοκουμέντο του BBC, όπου o David Malone ρίχνει τη διεισδυτική ματιά του σε 4 ιδιοφυείς μαθηματικούς: τους Georg Cantor, Ludwig Boltzmann, Kurt Gödel και Alan Turing !

Η μεγαλοφυής σκέψη των παραπάνω επηρέασε δραματικά τις ζωές όλων μας. Όμως, κατά τραγικό τρόπο ο ιδιοφυής τους νους, τους οδήγησε στην τρέλα και τελικά στην αυτοκτονία !
 
https://www.youtube.com/watch?v=V4vO21ds84k Το video ξεκινάει με τον Georg Cantor, τον μεγάλο μαθηματικό η δουλειά του οποίου αποτέλεσε τη βάση για τα περισσότερα απο τα μαθηματικά του 20ου αιώνα. Πίστευε ότι ήταν αγγελιοφόρος του Θεού και τελικά κατέληξε στην τρέλα, έχοντας όμως αποδείξει ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη απείρου!



Οι εκπληκτικές προσπάθειες του Ludwig Boltzmann να αποδείξει την ύπαρξη των ατόμων, αλλά και η ενασχόλησή του με τις πιθανότητες της στατιστικής μηχανικής και της θερμοδυναμικής, τελικά τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.




Ο Kurt Gödel, o εσωστρεφής φίλος του Einstein, απέδειξε ότι υπάρχουν λογικές προτάσεις μη αποδείξιμες, καταδεικνύοντας έτσι τους υπαρκτούς περιορισμούς των μαθηματικών. Η ζωή του τελείωσε σε ένα σανατόριο, αρνούμενος να δεχτεί τροφή επειδή φοβόταν ότι θα δηλητηριαστεί.



Τέλος, ο Alan Turing, ο μεγάλος αποκρυπτογράφος του Bletchley Park, πατέρας της επιστήμης των υπολογιστών, αυτοκτόνησε έχοντας αποδείξει ότι δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ποιές από τις λογικές προτάσεις είναι μη αποδείξιμες.






Ειδικά ο Alan Turing, ήταν ένας απο τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του 20ου αιώνα, που πάντα η αύρα του ασκούσε επάνω μου μία εξαιρετική γοητεία. Η συμβολή του ήταν καθοριστική, αφενός μεν στην αποκρυπτογράφηση του  Κώδικα Αίνιγμα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφετέρου δε στην σύλληψη και προώθηση  της ιδέας των ψηφιακών υπολογιστών. Ατυχώς, το αναφαίρετο δικαίωμα της  ομοφυλοφυλικής του επιλογής σάρωσε την ζωή του στην υποκριτική κοινωνία που έζησε, αφού  εθεωρείτο "παράνομος", με αποτέλεσμα μία σειρά περιστάσεων να τον οδηγήσουν σε τραγικό τέλος.

Η περίπτωση του Alan Turing, αλλά και των άλλων,  μας δείχνει ξεκάθαρα ότι, όσο και να θέλουμε να θεωρούμε αντικειμενική την εξάσκηση της επιστήμης, δυστυχώς αυτή επηρεάζεται απο τους ανθρώπους που την διαχειρίζονται, οι οποίοι είναι υποκειμενικοί απο την φύση τους και στην καλύτερη περίπτωση ανέχονται την βλαπτική επίδραση  "σκανδάλων",  άκαμπτων αναχρονιστικών απόψεων, αντιεπιστημονικών συμπεριφορών και πρακτικών κλπ. Ας το έχουμε υπόψη μας !


ΥΓ: Οι 4 εικόνες κρύβουν ισάριθμους μουσικούς συνδέσμους !

:)

November 26, 2010

Βαρυτική ακροστοιχίδα φάντασμα




Μονήρης και ασυνεχής σκέψη
τριγύρναγε πεισματικά
έλκοντας όλες τις άλλες.
Προφανής παραδοξότητα.

Ορίζοντας γεγονότων
με φόντο την εγωπάθεια
και τον παραλογισμό.
Εμφανής μοναδικότητα.

Μάταιος συντονισμός
στον καμβά της τύχης
και των εμμονών.
Άρρυθμη ιδιορρυθμία.

Όμως αξίζουν όλες οι στιγμές  ... 















ΥΓ: Mouse click on the 2 images !!

:)

November 19, 2010

Everything is OK





Ένα απο τα πιό όμορφα video που μπορείτε να φανταστείτε. Αξίζει απο μόνο του μία ανάρτηση !



Aν χρειαστεί, μη ξεχάσετε να πατήσετε την επιλογή CC γιά υπότιτλους στα Ελληνικά !























ΥΓ: Οπωσδήποτε click στις δύο (2) εικόνες και το μοναδικό link

:)

November 13, 2010

Maybe it's Maybelline !


http://negen.freeforums.org/post9144.html#p9144

Oι περισσότεροι θεωρούμε αξιοθαύμαστους  τους ανθρώπους που προσπαθούν να βελτιώσουν την διανοητική τους συγκρότηση. Γι' αυτό είναι απίθανο να πούμε σε κάποιον: "Δεν γενήθηκες ιδιοφυής, γιατί λοιπόν το ... κουράζεις ? Δεν υπάρχει λόγος να διαβάζεις βιβλία και να ταλαιπωρείς το μυαλό σου!"

Γιατί να αντιμετωπίζουμε την βελτίωση της φυσικής εμφάνισης διαφορετικά ?

Αρκετές έρευνες δείχνουν ότι μεταξύ άλλων οι άντρες προτιμούν τις γυναίκες με γεμάτα χείλη, μικρότερο πηγούνι και μεγάλα μάτια .. δείκτες υψηλών επιπέδων οιστρογόνων! Μερικές τυχερές γυναίκες όντως έχουν μεγάλα μάτια. Άλλες ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι έχουν, χάρη στην έξυπνη εφαρμογή σκιάς για μάτια. Όπως έλεγε και το παλιό διαφημιστικό: "Maybe she's born with it. Maybe it's Maybelline." Αφού έτσι αυξάνει τις επιλογές της ... ποιά γυναίκα νοιάζεται γιά την ουσία ? Το αποτέλεσμα μετράει !

Η εμφάνιση των αντρών συνήθως μετρά λιγότερο στις γυναίκες, αν και οι περισσότερες προτιμούν άντρες ψηλότερους απ' ότι εκείνες, με συμμετρικά χαρακτηριστικά. Όμως διαχρονικά και σε όλους τους πολιτισμούς, οι ετερόφυλες γυναίκες  πάντα είχαν την τάση να διαλέγουν, όσο γίνεται, συντρόφους με υψηλό status, ισχύ και προσπέλαση σε πόρους, πράγμα που σε τελική ανάλυση σημαίνει ότι ένας πολύ κοντός τύπος μπορεί άνετα να προσθέσει 30 cm στο μπόϊ του (και όχι... μόνο) με  την βοήθεια ενός ιδιωτικού jet !

Επιπλέον, όπως οι γυναίκες που δεν είναι ελκυστικές, έτσι και οι άντρες που κερδίζουν λίγα χρήματα ή είναι χρονίως άνεργοι, έχουν σχετική δυσκολία στην εξεύρεση συντρόφων. Εδώ όμως ορισμένοι ... ενδιαφερόμενοι εντοπίζουν μία αδικία. Ενώ οι φεμινίστριες (και όχι μόνο!) παρακινούν τις γυναίκες να εγκαταλείψουν τον αγώνα εξοπλισμών και προτύπων για βελτίωση της ομορφιάς τους, ακόμη και με συνθήματα του τύπου "Μάθε να αγαπάς την γυναίκα στον καθρέφτη !", κανείς δεν μπαίνει στη γελοία θέση να συμβουλέψει άντρες με συνθηματολογία του στυλ: "Μάθε να αγαπάς το άνεργο παλουκάρι, που είναι κατά τεκμήριο απλωμένο στον καναπέ!"

Ασφαλώς και η εμφάνιση ΔΕΝ είναι το παν. Όμως μετράει αρκετά, είτε μας αρέσει είτε όχι. Όσο πιό ελκυστική είναι μία γυναίκα, τόσο πιό μεγάλη είναι η δεξαμενή της γιά επιλογή ρομαντικού συντρόφου και για ευκαιρίες στη δουλειά και στη καθημερινή της ζωή. Όλοι το γνωρίζουμε και ίσως θα ήταν αιρετικό να διαφωνήσουμε για το προφανές, που επιπλέον επιβεβαιώνεται και από πολλές μελέτες.

Τελικά έχω την γνώμη πως όλοι οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι μία υγιής προσέγγιση στο θέμα της εμφάνισης,  ίσως ΕΙΝΑΙ να μη προσποιούμαστε ότι δεν είναι απαραίτητη, αλλά ούτε να την βάζουμε πάνω απ' όλα ! Η εντιμότητα στο ζήτημα αυτό σημαίνει  ότι οι γυναίκες  θα έπρεπε να παίρνουν "πληροφορημένες" αποφάσεις για το πόση ενέργεια, προσπάθεια και χρόνο ενδεχομένως θα σπαταλούν γιά την εμφάνισή τους, σε σύγκριση με το ευκαιριακό κόστος που θα έχουν όταν την παραμελούν.

Η αλήθεια είναι, ότι όπως η γνώση,  έτσι και η ομορφιά είναι δύναμη. Γι' αυτό, κυρίες, διαβάστε όσο πιό πολλά βιβλία μπορείτε, αναπτύξτε το μυαλό και τον χαρακτήρα σας, ασκείστε όλα τα δικαιώματά σας για τα οποία αγωνίστηκαν πολλές γυναίκες στο παρελθόν, και προσπαθείστε να αφήσετε το αποτύπωμά σας για την καλυτέρευση του κόσμου. Και, πσσστ ... ενώ τα κάνετε όλα αυτά, μη ξεχνάτε που και που να βάζετε ...  lipgloss !!!






















 ΥΓ: Κλικάρετε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τις 2 εικόνες και τα 2 links στο κείμενο

:)


November 6, 2010

Όμορφη ... ακινησία


https://www.youtube.com/watch?v=jbaah7Htg0A

Επειδή η βιολογική αθανασία και η διατήρηση της νιότης είναι πανίσχυρα δολώματα, ο άνθρωπος δε θα πάψει ποτέ να τα αναζητάει, χωρίς να φοβάται την άτυχη εμπειρία του Dr Faust. Θα ήταν κουτό να σκεφτούμε πως μιά τέτοια αναζήτηση δεν θα στεφθεί απο επιτυχία σε κάποια από τις αμέτρητες εποχές που μας περιμένουν στο μέλλον. Όμως, το αν αυτή η επιτυχία είναι επιθυμητή, είναι .. άλλο θέμα !

Ήδη είναι κοινός τόπος ότι η  εξέλιξη των  συστημάτων  τηλεπικοινωνιών είναι στην ουσία επέκταση των αισθήσεών μας και περιορίζει τις ανάγκες μας για μετακινήσεις. Σκεφτείτε το ! Ίσως γι' αυτό  πολλοί απο εμάς να ... παχαίνουμε απο την ακινησία. Σαν αντίδοτο βέβαια  προτείνω την δοκιμασμένη μέθοδό μου: κολύμβηση ΟΛΟ το χρόνο και  αθλητισμό (πχ  basket) ... αλλά μέχρι πότε ?

Η αύξηση των τηλεπικοινωνιών είναι λοιπόν ευθέως ανάλογη της ... ακινησίας. Αυτές οι σκέψεις συχνά αναδύονται αυθόρμητα στον εγκέφαλό μου, που ομολογώ ότι είχε εκτεθεί ανελέητα στις  ιδέες των Olaf Stapleton και Arthur Clarke στα εφηβικά μου χρόνια !

Αυτοί οι υπέροχοι μελλοντολόγοι φαντάστηκαν το εξελικτικό πέρασμα του ανθρώπινου είδους σε μία εποχή αθάνατων γιγαντιαίων εγκεφάλων, με πολλά μέτρα διάμετρο. Μολονότι θα είναι ακίνητοι μέσα σε κυψέλες στην επιφάνεια της γης,  τα αισθητήρια όργανά τους  (εξελιγμένοι νευράξονες ?) θα μπορούν να επεκταθούν όπου θέλουν, ώστε το κέντρο συνείδησης να είναι οπουδήποτε ...  στη γη ή στο διάστημα.

Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα άποψη που γίνεται δύσκολα αντιληπτή απο έναν κοινό νου. Αν έχουμε τέλειες επικοινωνίες, ένας ακίνητος εγκέφαλος δεν είναι μειονέκτημα, αλλά μάλλον το αντίθετο ! Ο σημερινός εγκέφαλός μας, εντελώς φυλακισμένος σε κοκάλινα τοιχώματα, επικοινωνεί με τον εξωτερικό κόσμο και δέχεται τις εντυπώσεις του χάρη στα "τηλεφωνικά καλώδια" του κεντρικού νευρικού συστήματος, που έχουν μήκος από κλάσμα του εκατοστού μέχρι αρκετά μέτρα. Ποτέ δεν θα καταλαβαίναμε την διαφορά αν αυτά τα "καλώδια" είχαν στην πραγματικότητα εκατοντάδες ή χιλιάδες χιλιόμετρα μήκος, ή αν περιείχαν κινητούς ραδιοσυνδέσμους, χωρίς να κινείται καθόλου ο εγκέφαλός μας.

Συνεπώς, ένας τέτοιος εγκέφαλος με τέτοιες εκπληκτικές δυνατότητες διασυνδέσεων, όχι μόνο ΔΕΝ θα είχε μιά πολύ βαρετή ζωή, αλλά αντίθετα θα μπορούσε να συμμετέχει σε οποιαδήποτε εμπειρία, αληθινή ή φανταστική ! Ούτως ή άλλως, όταν πχ αγγίζουμε κάτι, αντιλαμβανόμαστε πως ο εγκέφαλός μας δεν βρίσκεται στην άκρη των δακτύλων μας, αλλά ένα μέτρο μακριά ? Μήπως θα καταλαβαίναμε την διαφορά αν το ένα μέτρο ήταν 2000 χιλιόμετρα ? Τα ραδιοκύματα κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι πολύ πιό γρήγορα απ' όσο χρειάζονται τα νευρικά ερεθίσματα γιά να φτάσουν στην άκρη του χεριού μας.

Είναι δυνατόν η ραγδαία αύξηση των τηλεπικοινωνιών να περιορίσει τελικά την κινητικότητα του ανθρώπινου είδους σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επηρεάσει την εξέλιξή του? Είναι ένα ενδεχόμενο, μάλλον ελάχιστα πιθανό, που ίσως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Όμως εκείνο που πλέον γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι η συνείδηση  δεν είναι κάτι το ξεχωριστό και υψιπετές, που να απαιτεί υπερφυσικές εξηγήσεις, αλλά  είναι απλούστατα μία αναδυόμενη ιδιότητα του εγκεφάλου, που προκύπτει μέσα απο την πολυπλοκότητα των νευρωνικών διασυνδέσεων. Δεν υπάρχει συνείδηση χωρίς εγκέφαλο. Εμένα τουλάχιστον, αυτό με ανακουφίζει και με συναρπάζει αφάνταστα!

 https://www.youtube.com/watch?v=S1bj-JYOW8k


















ΥΓ: Click on the 2 images and 10 links

:)

November 2, 2010

Celestial Attraction



Ένα πανέμορφο ποίημα της Σοφίας Κολοτούρου


Ουράνια Έλξη (2001)

Περιφέρομαι γύρω σου,
ή εσύ γύρω από μένα;
Η έλξη,
Δεν μπορεί παρά
να είναι αμοιβαία.

Όμως, φοβάμαι
περισσότερο σε απασχολεί
η τέλεια περιστροφή
γύρω απ’ τον εαυτό σου.

Δεν μου έμεινε άλλη λύση.
Γίνομαι μετεωρίτης και σε καταστρέφω.

Ήθελα μόνο να σε πλησιάσω.




ΥΓ: Please do NOT hesitate to click on the 2 images of this post

















:)


October 30, 2010

Σπασμένοι καθρέφτες



 
Ο αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή και επικοινωνιακή διαταραχή που συνήθως αρχίζει να εμφανίζεται στην ηλικία των 30 μηνών. Μέχρι την ηλικία των 3 ετών η εικόνα ολοκληρώνεται και επιτρέπει την οριστική διάγνωση.

Οι άνθρωποι με αυτισμό φαίνεται να ζουν στο δικό τους κόσμο. Έχουν ασυνήθιστη και ιδιόρρυθμη συμπεριφορά, παρουσιάζουν προβλήματα επικοινωνίας, δεν ενδιαφέρονται για τους άλλους και αποφεύγουν την κοινωνική επαφή και την αλληλεπίδραση με τρίτους.

Ειδικότερα, τα "τυπικά" παιδιά με αυτισμό που βρίσκονται στην προσχολική ηλικία είναι εσωστρεφή και απομακρυσμένα. Δεν απαντούν σε ερωτήσεις και αποφεύγουν οποιαδήποτε οπτική επαφή. Επίσης εμφανίζουν περίεργες τελετουργικές συμπεριφορές με επαναλαμβανόμενες κινήσεις μπρος - πίσω ή διακυμάνσεις των χεριών. Αρκετές φορές παρουσιάζουν διάφορες εμμονές, όπως πχ την βασανιστική και υπερβολική ανάγκη να τακτοποιούν συνεχώς τα πράγματα γύρω τους.

Πολλοί άνθρωποι με αυτισμό δεν μιλούν καθόλου. Ορισμένοι απο εκείνους που μιλούν παρουσιάζουν ηχολαλία, δηλαδή επαναλαμβάνουν τα λόγια που λένε και ακούν. Χρησιμοποιούν ιδιαίτερο τρόπο για να μιλούν που κάποτε μοιάζει με έμμετρο λόγο, και όταν αναφέρονται στο άτομό τους χρησιμοποιούν το "εκείνος" ή "εκείνη".

Το αυτιστικό φάσμα έχει μεγάλο εύρος. Μερικά από τα παιδιά με αυτισμό έχουν υψηλότατο IQ (σύνδρομο Asperger) και φυσικά εξαιρετικές σχολικές και πανεπιστημιακές επιδόσεις. Υπάρχουν άλλα με ιδιαίτερο ταλέντο στη μουσική, στη τέχνη και σε άλλους τομείς. Δυστυχώς, αρκετές φορές ο αυτισμός συνοδεύεται απο διανοητική υστέρηση.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία. Φαίνεται ότι οι νεράϊδες που έδωσαν ιδιαίτερη ομορφιά σ' αυτά τα παιδιά, τα πήραν και τα "έκλεισαν" στον δικό τους κόσμο.















YΓ: Don't forget to click on the 2 images (especially the 1st one !) and the 6 links

:)

October 25, 2010

Your lips



 
Αντώνης Αντωνάκος ... revisited

Τα χείλη σου πάντα  (28 Φεβρουαρίου 2007)

Τα χείλη σου πάντα γυμνά και πάντα όμορφα
και πάντα διψασμένα
τα χείλη που αλωνίζουνε
τόσων κορμιών το στάρι
που ψιθυρίζουνε κραυγές φχαριστημένα
γλύκα
σπαραχτικά και βάναυσα σκορπώντας
κείνο το σάλιο του έρωτα
κείνη τη μέθη του οργασμού
καθώς η γλώσσα σπάθα κοφτερή
κλαδεύει φύλλα και φιλιά μέσα στο χάραμα
κι αρχίζει η σφαγή πάνω στη γύμνια
κι αρχίζει η μάχη η στοιχειωμένη απλώνοντας
το μέλι του κορμιού
την κάψα
απ’ τα έγκατα
τη ζέστα απ’ τα σπλάχνα
κι αρχίζει η ωραία φωτιά
που γλείφει τ’ άστρα















YΓ: Click on the 2 images ... and on the 3 links as well ...

:)

October 18, 2010

Amazingly ... zipless !

















The zipless fuck is absolutely pure. It is free of ulterior motives. There is no power game. The man is not "taking" and the woman is not "giving." No one is attempting to cuckold a husband or humiliate a wife. No one is trying to prove anything or get anything out of anyone.   The zipless fuck is the purest thing there is. And it is rarer than the unicorn. And I have never had one.
Erica Jong, Fear of Flying (1973)
 Είχα πρωτοδιαβάσει το παραπάνω βιβλίο της  Erica Jong πολλά χρόνια μετά την έκδοσή του. Το είχα αγοράσει  περιμένοντας αεροπλάνο στο Heathrow και το "ρούφηξα" κυριολεκτικά τις επόμενες ώρες (διαβάζω ... γρήγορα). Θυμάμαι ότι με είχε εντυπωσιάσει αφάνταστα. Ήταν η επιτομή της σεξουαλικής απελευθέρωσης στις δεκαετίες του '70 και '80 και ταυτόχρονα ένα cause celebre bestseller της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.

To επίθετο zipless είναι ένας νεολογισμός άρρηκτα συνδεδεμένος με το συγκεκριμένο βιβλίο. Υποδηλώνει ότι τα ρούχα "εξαϋλώνονται" αυθόρμητα και  χωρίς αμηχανία, όταν υπάρχει ξαφνικό sex  μεταξύ ανθρώπων που γνωρίζονται ελάχιστα ή καθόλου και δεν έχουν  καμμία συναισθηματική δέσμευση. Όπως λέει η Jong, σ' αυτή την περίπτωση τα φερμουάρ "καταρρέουν" σαν ανθόφυλλα κόκκινου τριαντάφυλλου, ενώ τα εσώρουχα εκτοξεύονται αστραπιαία σαν  χνούδι ... αγριοραδικιού :))

Σύμφωνα με την συγγραφέα, γιά την υπέρτατη zipless A-1 "εμπειρία" είναι απαραίτητο να μη γνωρίζεις τον άλλον πολύ καλά. Aκόμη και το μεγαλύτερο πάθος εξανεμίζεται γρήγορα όταν αρχίσεις να μαθαίνεις για τα κάθε είδους προβλήματά του, όπως πχ για τα στεγαστικά του δάνεια, ενδεχομένως για το πόσο τον "ταλαιπωρεί" η σύζυγός του, οι πρώην γυναίκες και φίλες του, η μητέρα του ή ακόμη και τα ...  παιδιά του ! Μόλις όλα αυτά γνωστοποιηθούν, μπορεί  μεν ο άλλος να σου αρέσει ακόμη περισσότερο, ακόμη και να τον αγαπήσεις, όμως το πάθος θα έχει εξατμισθεί οριστικά και αμετάκλητα.

Δεν έχει καμμία σημασία αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με τα παραπάνω. Αυτός ο προβληματισμός υπήρχε και θα υπάρχει. Οι άνθρωποι σκέφτονται διαφορετικά και ευτυχώς που αρκετές φορές δεν σκέφτονται συντεταγμένα και ομοιόμορφα, σε πείσμα των αναπόφευκτων κοινωνικών συμβάσεων και  υπερ-ρυθμίσεων. 


Πώς μου ήρθαν όλα αυτά στο μυαλό ? Μα φυσικά αρκούσε το χθεσινό "ξεσκόνισμα" στη βιβλιοθήκη μου. Eυτυχώς που έχω κρατήσει σχεδόν όλα τα βιβλία που έχουν περάσει απο τα χέρια μου. Λέω "σχεδόν", μιά που έχω χάσει τα περισσότερα απο τα λίγα που έχω κατά καιρούς δανείσει σε φίλους και γνωστούς !

Δύο είναι λοιπόν τα συμπεράσματα απο την παρούσα ανάρτηση. Πρώτο και ... πιό σημαντικό, ότι ΔΕΝ δανείζουμε βιβλία σε κανένα ... κερατά, και δεύτερο, ότι το πάθος είναι συνήθως αντιστρόφως ανάλογο του πόσο καλά γνωρίζουμε τον σεξουαλικό μας σύντροφο. Όμως πολύ φοβάμαι ότι τελικά παραβίασα πόρτες ανοιχτές !



ΥΓ: Click on the 2 images (especially the second one!)

:)

October 13, 2010

Φαντασία ή πραγματικότητα ?




Ο  ελεγκτής με ξύπνησε κάποια εντελώς ακατάλληλη στιγμή για το ferry boat ... Όταν βγήκα απ' το τραίνο είχε απίστευτη ομίχλη και ήμουν τόσο νυσταγμένος, που αν  η τότε φίλη μου με έσπρωχνε  απαλά για να βαδίσω στο στενό του Ντόβερ, δεν νομίζω ότι θα είχα την παρουσία του μυαλού μου για να αντισταθώ σ' αυτή την εφιαλτική προοπτική.

Μετά θυμάμαι να σέρνω τη βαλίτσα μου πάνω σε ατέλειωτους διαδρόμους, και τελικά προσπάθησα να κοιμηθώ σε μία chaise longue, σε ένα κατάστρωμα που πήγαινε πάνω - κάτω.  Η πρωϊνή υγρασία ήταν αφόρητη. Επιπλέον, μου ερχόταν να ξεράσω, πράγμα που τελικά δεν έγινε.

Ξαφνικά συνέβη κάτι υπέροχο. Mε μάτια θολωμένα απο την κούραση, είδα μπροστά μου τα περίφημα ψηλά λευκά βράχια του Ντόβερ. Τι θέαμα !! Έπειτα, θυμάμαι έναν τσιμεντένιο διάδρομο, με μήκος περίπου ένα μίλι, όπου έσερνα βαριεστημένα τη βαλίτσα μου για να μπώ στο τραίνο.

Το τραίνο σύρθηκε για 3 - 4 ώρες μέχρι το Waterloo ... H  ύπαιθρος ήταν έρημη, παγερή, υγρή, μονότονη και σκοτεινή. Ήξερα ότι ήμουν στην Αγγλία ... μόνο απο την μυρωδιά. Την λάτρεψα όμως όσο τίποτε άλλο στην Ελλάδα. Mα εντελώς όμως ...

















ΥΓ: Οπωσδήποτε click στις 2 εικόνες και στα 3 links της ανάρτησης

:)

October 1, 2010

Πιστεύω τῷ φίλῳ




H αληθινή φιλία είναι ίσως η μόνη ανθρώπινη σχέση που  επιβιώνει στις δοκιμασίες του χρόνου και μάλιστα άνευ όρων. Η πραγματική σημασία της φιλίας ίσως να οριοθετείται απο ένα μοναδικό μείγμα στοργής, αφοσίωσης, αγάπης, σεβασμού, εμπιστοσύνης,  γνήσιας συναισθηματικής υποστήριξης, κοινών ενδιαφερόντων και οπωσδήποτε ... πολύ μεγάλων "δόσεων" διασκέδασης και χιούμορ

O Kικέρων πίστευε ότι η  ουσιαστική φιλία πρέπει να εδράζεται στην πλήρη εντιμότητα, αλήθεια και εμπιστοσύνη. Στο έργο του Περί φιλίας θεωρούσε ότι οι φίλοι αυθόρμητα κάνουν πράγματα ο ένας για τον άλλον χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση. Επίσης, επειδή πίστευε ότι η άγνοια είναι η βασική αιτία του κακού, ήταν ξεκάθαρος στο ότι δεν πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς με την ηθική, στην περίπτωση που ένας φίλος διαπράξει κάτι το μεμπτό, και  σε κάθε περίπτωση να ... προσπαθούμε να τον μεταπείσουμε. Γι' αυτό τον λόγο πίστευε ότι οι φιλίες φτάνουν στο τέλος τους, επειδή το ένα απο τα δύο μέρη γίνεται  κακό ή φαύλο.

Δυστυχώς για μένα, ουδέποτε κατόρθωσα να βιώσω την εμπειρία της ουσιαστικής φιλίας  μαζί με όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, παρά τον ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό γνωριμιών που είχα και έχω στη ζωή μου. Όμως αυτό δεν με εμποδίζει να εκτιμώ ότι η αξία μιας φιλίας  ίσως θα πρέπει επίσης να βασίζεται και στην συνεπή διαχρονική έκφραση των παρακάτω χαρακτηριστικών:

-  Αυθόρμητη και γνήσια παρόρμηση να επιθυμούμε το καλό για τον άλλον

-  Ικανότητα και  διάθεση να κατανοούμε και να συμπάσχουμε

-  Εντιμότητα και αλήθεια ιδιαίτερα στις δύσκολες καταστάσεις

-  Αμοιβαία κατανόηση, αλλά και "συντονισμό" στις συγκεκριμένες "ιδιοσυχνότητές" μας

-  Εμπιστοσύνη (στην έκφραση συναισθημάτων και πράξεων ΧΩΡΙΣ το φόβο να κριθούμε)

-  Θετική αμοιβαιότητα ( η φιλία να μην είναι ετεροβαρής, αλλά όσο το δυνατό να βασίζεται σε ισοζυγισμένο "πάρε- δώσε")

Αν και δεν με αφορά καθόλου η έννοια της ψυχής,  ομολογώ πως ΔΕΝ θα ήμουν ειλικρινής αν ΔΕΝ πρόσθετα στο τέλος, ότι με συναρπάζει απόλυτα ο παρακάτω ποιητικός ορισμός του Αριστοτέλη : "Τι είναι φιλία ? Μία και μοναδική ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα !"



YΓ: Ένα κλικ στις 2 εικόνες είναι  ... απαραίτητο !!

:)

September 29, 2010

Breathless




Xόρτασαν μαύρα σκοτάδια οι ρεματιές
απ’ αυτά που ομορφαίνουν στα γεμάτα φεγγάρια
κι εξανεμίζονται μέσα σ’ αραιή ομίχλη
σαν βουρκωματάκι της φύσης
που νοσταλγεί αεράκι στα περάσματα
κι αλμύρα από βαθύ ωκεανό
να ξακρίσει την καμπίσια σκόνη
τις τρυφερές διχάλες να υγράνει
των γκρεμών.

Αντώνης Αντωνάκος, Ρεματιές




















YΓ: Click τις 2 εικόνες για Moonlight Serenade και ... Dindi 

 :)

September 23, 2010

Η ομορφιά της ... ροής !




Τις σπάνιες φορές που  εστιάζουμε ολοκληρωτικά το "είναι" μας σε κάποια δραστηριότητα, ο νους κατακυριεύεται απο έναν απίστευτο βαθμό συγκέντρωσης. Διαπιστώνουμε ότι  παρασυρόμαστε απο μία όμορφη ροή, στη διάρκεια της οποίας έχει εξαφανιστεί εντελώς κάθε περισπασμός, όπως ανησυχίες, άγχη, έγνοιες κλπ. Το μυαλό "καθαρίζει" εντελώς,  σαν να υφίσταται ένα είδος προσωρινού "reset", επιτρέποντας σε νου και σώμα να δρουν σαν μία ενιαία οντότητα.

Για να νιώσουμε αυτή την υπέροχη ροή, η δραστηριότητα που θα επιλέξουμε πρέπει να είναι επαρκώς προκλητική, διεγερτική και ενδιαφέρουσα,  χωρίς να μας κατακλύζει με τυχόν ανυπέρβλητα εμπόδια. Αν είμαστε τυχεροί θα νιώσουμε μία αβίαστη αίσθηση αγαλλίασης, σε συνδυασμό με απώλεια της αίσθησης του χρόνου, αλλά και απόλυτης ταύτισης με αυτό που κάνουμε. Αυτή ακριβώς είναι και η ομορφιά της !

Στα 23 δευτερόλεπτα του παρακάτω video βλέπουμε τον Roger Federer σε έναν αγώνα του, όπου κατά τη γνώμη μου υφίσταται την θαυμάσια εμπειρία της εν λόγω ... ροής !



Επέλεξα αυτό το "αθλητικότατο" παράδειγμα, επειδή θεωρώ εκπληκτικό το γεγονός, ότι ένας τενίστας απαράμιλλης κλάσης αντιδρά με τέτοιο τρόπο, εξαϋλώνοντας αυθόρμητα την πίεση και τις δονήσεις απο το παιχνίδι του αντιπάλου του ! Είναι σαφώς κάτι πολύ παραπάνω απο την γρήγορη σύλληψη κάποιας στρατηγικής και της άψογης υλοποίησής της μέσω αλάνθαστης τεχνικής.

Όταν λοιπόν απορροφηθούμε και απογειωθούμε στη εξαιρετική αυτή κατάσταση που ονομάζω "ροή", αυτή εξακοντίζει σε υπέρτατο βαθμό τις ικανότητες αλλά και τις επιδόσεις μας, εκμηδενίζοντας εντελώς το "εγώ" μας, καθώς και  οποιαδήποτε  άλλη περιοριστική εξωγενή επίδραση.

Το ενδιαφέρον είναι ότι το παραπάνω παράδειγμα του Federer έχει πεδίο εφαρμογής στα πάντα, όπως πχ σε ένα παιχνίδι σκακιού,  στη συγγραφή ενός διηγήματος ή ποιήματος, στη παρακολούθηση του νυχτερινού ουρανού με τηλεσκόπιο ή γυμνό μάτι, σε μια απολαυστική συζήτηση, στην επίλυση ενός μαθηματικού προβλήματος,  σε ένα παιχνίδι μπάσκετ με φίλους,  ή ακόμη και στον έρωτα με κάποια ύπαρξη που ... οπωσδήποτε λατρεύετε !

Σας έχει συμβεί ?















ΥΓ: Μη ξεχάσετε το click στις 2 εικόνες της ανάρτησης. Προτείνω να δείτε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το video που "κρύβεται" στην 2η (κάτω) εικόνα, καθώς επίσης και τα 3 σουρεαλιστικά  links του κειμένου !

:)

September 18, 2010

Ωδή σε ένα screwdriver




Yπάρχει ... κάτι σε ένα screwdriver.
Ένα τσίμπημα εξαιρετικά ευχάριστο
απο βότκα και χυμό πορτοκάλι ...
Μακάρι να είχα ένα τώρα !

Yπάρχει ... κάτι σε ένα screwdriver.
Για να σας πω την αλήθεια
δεν είναι η βότκα ...
Αλλά σαφέστατα ο χυμός !

Το προαναφερθέν  αγαπημένο μου cocktail πήρε αυτή τη "χυδαία" ονομασία (screwdriver - κατσαβίδι) απο αμερικανούς ομότεχνούς μου μηχανικούς, οι οποίοι  στα μουλωχτά έριχναν βότκα σε κουτάκια πορτοκαλάδας, και ανακάτευαν το περιεχόμενο με ... κατσαβίδι !

Η πρώτη αναφορά αυτής της πρακτικής έγινε στο τεύχος του περιοδικού Time της 24ης Οκτωβρίου 1949.

Εξ' όσων γνωρίζω, δεν έχει υπάρξει κάποια άλλη ... ωδή για το screwdriver ! Ενδεχομένως η παραπάνω δική μου  να έχει την σχετική πρωτιά. Αλλά, ποιός νοιάζεται ?










YΓ: Κλικ τις 2 εικόνες και τα 2 link !

:)

September 13, 2010

Chasing the clouds away ...




Αναίσθητες γνωστές
απορούν που φοράω συνεχώς  jeans
και  το σχολιάζουν εν κρυπτώ.

Εκείνες .. φυσικά αλλάζουν ρούχα με μανία,
ενώ είναι ακίνητες στις ανοργασμικές τους ζωές,
αποφεύγοντας  τα σύννεφα που γλιστρούν στα δάχτυλα
αλλά και τ' αστέρια της ερημιάς.

Μα η τροχιά μου δυστυχώς με ρουφάει χαοτικά και ανελέητα
χωρίς να αντιδρώ ...  αναπόφευκτα όμως υποτροπιάζω συνεχώς
με τα 7 γαμημένα jeans που ανακυκλώνω !















ΥΓ1: Click τις 2 εικόνες  και τα 2 link .. όσο πιό ξεδιάντροπα γίνεται.

ΥΓ2: Η λέξη "jeans" είναι μία "μεταβλητή", που παίρνει όποια "τιμή" (ερμηνεία) θέλετε.

:)

September 9, 2010

Υπέροχος Σεπτέμβρης




Ο Σεπτέμβρης του 1903, Κωνσταντίνος Καβάφης,  Κρυμμένα Ποιήματα

Τουλάχιστον με πλάνες ας γελιούμαι τώρα·
την άδεια την ζωή μου να μη νιώθω.

Και ήμουνα τόσες φορές τόσο κοντά.
Και πώς παρέλυσα, και πώς δειλίασα·
γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη·
και μέσα μου να κλαίει η άδεια μου ζωή,
και να μαυροφορούν οι επιθυμίες μου.

Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι
στα μάτια, και στα χείλη τα ερωτικά,
στ’ ονειρεμένο, το αγαπημένο σώμα.
Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι.



Τα νέα της ημέρας, Αντώνης Αντωνάκος, Αδέσποτος Σκύλος

Θα σε πετύχει η ποίηση στο φτερό
με όλη τη νικοτίνη που ξόδεψες αράδα
και τα συκωτάκια που καλλιέργησες με το τσίπουρο
για να ταιριάξεις αλφαδιά τη νυχτόβια λίμπιντο
με το σεληνόφως.

Να σε καταλαβαίνουνε
οι μισθωτοί που αγοράζουν αβέρτα εφημερίδα
για να στεγνώσουν δίπλα στην έμμηνη ρύση της κυράς
τα νέα της ημέρας.

Να στάξουν στον υπνάκο που έρχεται
σκοτωμούς απάλιωτους κι εξάψεις
αρθράκια παθιάρικα για τις εξελίξεις
σαν φίμωτρα συζυγικά.
















ΥΓ: Kλικ τις 2 εικόνες ... αδίστακτα ! Eντελώς όμως ...

:)

September 4, 2010

Όταν καίει ο ήλιος ...




Όταν ο ήλιος καίει εδώ στην παραλία
αισθάνομαι το σώμα σου να δονείται κοντά μου
Είναι το χτυποκάρδι σου, το πρόσωπό σου, τα μαλλιά σου
τα φιλιά σου, τρέμω  ω ω ω ω

Όταν ο ήλιος καίει εδώ στην παραλία
αισθάνομαι το σώμα σου να δονείται κοντά μου
Είναι ο ρυθμός σου,  οι αναμνήσεις σου, οι γιατριές μου
το ντελίριό μου, τρέμω  ω ω ω ω  όταν ο ήλιος καίει

Όταν ο ήλιος καίει εδώ στην παραλία
αισθάνομαι το σώμα σου να δονείται κοντά μου
Είναι ο ρυθμός σου,  οι αναμνήσεις σου, οι γιατριές μου
το ντελίριό μου, τρέμω  ω ω ω ω
όταν ο ήλιος καίει
όταν ο ήλιος καίει
όταν ο ήλιος καίει
ήλιος
ήλιοοοοοοοοοοοοος

(η  παραπάνω πολύ ... ελεύθερη μετάφραση του παρακάτω video είναι δική μου)



Aς μη "ξεχνάμε" ότι το καλοκαίρι τελειώνει στις 22 Σεπτεμβρίου 2010, ώρα 11:09 μμ !! Υπάρχει χρόνος ακόμη ...














ΥΓ: Κλικ οπωσδήποτε τις 2 εικόνες και τα 3 links ...

:)

September 1, 2010

Ούτε καν λάθος !




Mερικές φορές μια χαριτόβρυτη λοιδορία μπορεί να ισοδυναμεί με χίλιες προσβολές ! Επιπλέον ίσως να είναι ανακουφιστικό ότι ακόμη και ορισμένα απο τα πιό εξευγενισμένα μυαλά είναι επιρρεπή στους κάθε είδους  κακεντρεχείς χαρακτηρισμούς.

Όμως ο θεωρητικός φυσικός Wolfgang Pauli (1900-1958) είναι μία ιδιαίτερη κατηγορία απο μόνος του, αφού κατά τη γνώμη μου έχει θεσπίσει το αξεπέραστο πρότυπο του υπέρτατου επιτιμητικού χαρακτηρισμού, που συνδυάζει  την έσχατη περιφρόνηση με την φιλοσοφική  εμβρίθεια.  Συγκεκριμένα, όταν κάποτε είδε την πρόχειρη εργασία ενός μεταπτυχιακού φοιτητή φυσικής είπε: " Αυτό δεν είναι σωστό. Δεν είναι καν λάθος ! " 

Έκτοτε, η φράση "Ούτε καν λάθος !" θεωρείται υποτιμητική και αναφέρεται συνήθως σε ψευδοεπιστημονικές εικασίες, που αν και ακολουθούν κάποια αμυδρή επιστημονική "τυπολογία" και φρασεολογία, δεν είναι διαψεύσιμες, αλλά  ούτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προβλέψεις. Γενικά η φράση αυτή  χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει τρόπος να μάθουμε, με την επιστημονική μέθοδο, αν κάτι είναι ακριβές ή λανθασμένο. Με λίγα λόγια αυτές οι εικασίες που "δεν είναι καν λάθος", δεν υπόκεινται στην αρχή της διαψευσιμότητας του Karl Popper.

Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Karl Popper οι επιστημονικές υποθέσεις (θεωρίες) που ενδεχομένως να είναι λανθασμένες, δεν είναι παρά ο ζωτικός πυρήνας της επιστήμης. Τις ελέγχεις πειραματικά και συλλέγεις δεδομένα είτε για να τις υποστηρίξεις είτε για να τις "σκοτώσεις", μαθαίνοντας πολλά πράγματα στην πορεία. Αλλά οι υποθέσεις που "δεν είναι καν λάθος" δεν σου λένε απολύτως τίποτε. Κλασσικό παράδειγμα η ανόητη πρόταση : "Οι ψυχές είναι αθάνατες", που σαφώς δεν είναι διαψεύσιμη ! Άλλο κλασσικό παράδειγμα μη διαψεύσιμης πρότασης είναι η περίφημη "επουράνια τσαγιέρα" του Bertrand Russell, η οποία περιστρέφεται γύρω απο κάποιο πλανήτη που δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε ούτε καν με τα πιο ισχυρά τηλεσκόπιά μας.

Ο Popper, αυτός ο γλυκύτατος παππούς, που είχα την τύχη να παρακολουθήσω σε μία διάλεξή του στο Imperial College του Λονδίνου, είχε προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Είχε ισχυριστεί ότι η Γνώση προχωράει μόνο όταν οι διαψεύσιμοι ισχυρισμοί για τον κόσμο μας αποδεικνύονται λανθασμένοι. Το κλασσικό του παράδειγμα είναι η  φημισμένη πρόταση : "Όλοι οι κύκνοι είναι λευκοί". Αυτή η πρόταση δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ποτέ, επειδή πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο αντιπαράδειγμα ενός μη λευκού κύκνου, που δεν έχουμε δεί ακόμη. Δηλαδή η πρόταση αυτή υπόκειται σε διαψευσιμότητα ! Το μόνο που χρειάζεται είναι η ύπαρξη ενός μαύρου κύκνου για να διαψευστεί ο προηγούμενος ισχυρισμός μιά για πάντα. Φυσικά στο τέλος της πορείας θα έχουμε μάθει κάτι σίγουρο: Ότι δεν είναι όλοι οι κύκνοι λευκοί !

Τελικά είναι στο χέρι του καθενός να αποφασίσει αν  προτιμάει τα ερωτήματα και την έρευνα αποδεχόμενος ότι δεν έχει απαντήσεις ή την προσκόληση στους κάθε λογής μη διαψεύσιμους εξ' αποκαλύψεως δογματισμούς. Εγώ πάντως σαφέστατα προτιμώ να μην έχω απαντήσεις παρά να στηρίζομαι στην αυθαιρεσία των περιοριστικών και απόλυτων δογματικών βεβαιοτήτων.















YΓ: Οπωσδήποτε click στις 2 εικόνες και στα links του κειμένου

:)

August 27, 2010

Μία φευγαλέα κβαντική νότα




Κανείς δεν είναι σε θέση να καταλάβει ενορατικά την κβαντική μηχανική, κυρίως επειδή oι εμπειρίες μας εδράζονται στο βασίλειο των κλασσικών φαινομένων, όπου για παράδειγμα, όταν δίνω μία πάσα σε έναν συμπαίκτη μου στο μπάσκετ, η μπάλλα διαγράφει μία συγκεκριμένη τροχιά, που περιγράφεται απο τους 3 νόμους κίνησης του Νεύτωνα, που όλοι μάθαμε στο Λύκειο.

Όμως στο μικρόκοσμο το σύμπαν συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά. Για παράδειγμα, ηλεκτρόνια που κινούνται απο μία θέση σε άλλη δεν ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη τροχιά, αλλά όπως πρώτος έδειξε ο υπέροχος Feynman, ακολουθούν ταυτόχρονα κάθε δυνατή τροχιά !

Επιπλέον, αν και οι υποκείμενοι νόμοι της κβαντομηχανικής είναι εντελώς ντετερμινιστικοί (επαναλαμβάνω: εντελώς ντετερμινιστικοί !), τα αποτελέσματα των μετρήσεών μας περιγράφονται μόνο πιθανοκρατικά ! Αυτή η εγγενής αβεβαιότητα, που εκφράζεται εικονοκλαστικά με την περίφημη Αρχή Αβεβαιότητας του Heisenberg, συνεπάγεται ότι διάφοροι συνδυασμοί φυσικών ποσοτήτων δεν μπορεί ποτέ να μετρηθούν ταυτόχρονα με απόλυτη ακρίβεια. Με αυτό το γεγονός συνδέεται και το μη ισοδύναμο δίλημμα της μέτρησης ενός κβαντικού συστήματος. Με την διαδικασία της μέτρησης αλλάζουμε αυτό που μετράμε και συνεπώς ο παρατηρητής δεν διαχωρίζεται πάντα απο το παρατηρούμενο !

Όταν η επιστήμη γίνεται τόσο παράξενη,  αναπόφευκτα δημιουργεί εστίες σύγχισης μεταξύ των ημιμαθών και όσων σκόπιμα ψαρεύουν σε θολά νερά. Κάποτε με είχαν πλησιάσει 2 αδαείς μάρτυρες του Ιεχωβά, και είχα διασκεδάσει αφάνταστα με την έκφραση απορίας στα πρόσωπά τους, όταν απνευστί τους πρότεινα το ενδεχόμενο να μην έχει το σύμπαν ανάγκη δημιουργού, αφού είναι πολύ περισότερες οι πιθανότητες να δημιουργήθηκε αυθόρμητα στα πλαίσια μιας κβαντικής διακύμανσης του κενού (αφρού πιθανοτήτων).

 Η κβαντική μηχανική δεν αρνείται την ύπαρξη αντικειμενικής πραγματικότητας. Ούτε συνεπάγεται ότι οι απλές σκέψεις μας είναι σε θέση να αλλάζουν τα εξωτερικά αποτελέσματα και συμβάντα. Τα αποτελέσματα εξακολουθούν να χρειάζονται αίτια και συνεπώς αν θέλουμε να αλλάζουμε το σύμπαν πρέπει να δρούμε πάνω σ' αυτό !

Ο περίφημος Feynman είχε πει κάποτε το εξής: " Η επιστήμη είναι φαντασία μέσα σε ζουρλομανδύα ".  Είναι ειρωνικό ότι στη περίπτωση της κβαντικής μηχανικής, γενικά οι μουρλοί είναι  συνήθως άνθρωποι χωρίς  ζουρλομανδύες  !















ΥΓ: Κλικ τις 2 εικόνες ... χωρίς δισταγμό !

:)

August 17, 2010

Ανίκητος




To Ιnvictus είναι ένα εκπληκτικό ποίημα του  William Ernest Henley (1849–1903) που είχα πρωτοδιαβάσει στην αγγλική γλώσσα απο την ηλικία των 15 χρόνων. Με είχε μυήσει σ' αυτό o Denis Ware, ο χαρισματικός καθηγητής μου των Αγγλικών στο Γυμνάσιο.

Ο Henley ήταν άτυχος στη ζωή του. Απο την ηλικία των 12 ετών ήταν θύμα μιας φριχτής αρρώστιας των οστώνΠέρασε όλη του τη ζωή με ανυπόφορους πόνους. Σε ηλικία 25 ετών, οι γιατροί του έκοψαν το ένα πόδι κάτω απο το γόνατο. Αργότερα έγραψε αυτό το απίστευτο ποίημα ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο.

Όλοι μας συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλο ρόλο μπορεί να παίξει η τύχη στη ζωή μας. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω περισσότερα ...


Ιnvictus (W. E. Henley)

Out of the night that covers me,
Black as the pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds and shall find me unafraid

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.

 
ΥΓ: Κλικάρετε αδίστακτα τις 2 εικόνες και τα 4 link του κειμένου

:)